Ik draag zelf de frequentie

 

Hoe meer ik de stilte

opzoek in mezelf,

hoe meer ik de rust vind,

in alle eenvoud,

door gewoon stil zijn.

Op dat moment ga

ik steeds meer beseffen

dat onze kracht zo

onmetelijk groot is.

Waar ik vroeger de stilte

inging met een kaars,

soms met wat wierook,

ga ik me steeds meer beseffen

dat het helemaal niet nodig is.

Je eigen licht is

meer dan voldoende,

de stilte in,

je licht aan

en het maakt niet uit

of je gebruik

maakt van kaarsen of

edelstenen.

Het voelde soms

alsof ik een bevestiging

nodig had van waar ik

mee bezig was,

en nu in deze bijzondere tijd,

krijg ik het

steeds meer helder,

dat ikzelf het Licht ben.

Dat ik zelf de frequentie

van de kristallen in

me draag in alle zuiverheid.

Steeds meer merk ik

de verschuiving in

energie en kracht,

als je dit allemaal

maar zuiver gebruikt

en ten goede van alles wat leeft.

Ik vind het prachtig en ontroerend

om tot deze conclusie te komen.

Dat we nu in deze tijd al die kracht

in onszelf mogen gaan ervaren.

Zó bijzonder om in deze

magische tijd te leven!

Ada

Verbinden

 

Je verbinden met

de Natuur

kijken naar de standen van

de Zon en de Maan

en je koesteren in de

stralen van beiden.

De planeten die hun

energie uitstrooien

en waar we zomaar van

mogen mee-delen.

Je verbinden met

de Natuur

met de Elementen

met vogels

met de ieniemienie

beestjes die soms per

ongeluk in je huis

terechtkomen.

Je verbinden met

de Natuur

met de elfen,

feeën,

trollen

met de planten,

met zoveel meer

wat we soms niet

met onze mensenogen

kunnen waarnemen.

Je verbinden met

de Natuur

is dé manier

om te overleven in de

tijd die komt,

waar we,

voor mijn gevoel,

al in zitten.

Ik denk dat het een liefdevolle,

vredevolle weg is.....

De weg van Verbinding

vind je in de natuur.

Ik wens je een heerlijke dag

Ada

Mis ik iets?

 

Mis ik iets?

Weet ik dingen nu niet?

Oei.....

De computer was hier

dagen uit, niet aangesloten.

Genoeg van al het nieuws

van de complete waanzin,

die soms in een halve dag

alweer 'herschreven' is.

Ik lees veel

het ene

na het andere boek

wordt verslonden

ik teken

haak

dagdroom

wandel

klets met Pieterman

verzorg de kippendames

logeerpartij van de kinderen

kijk hoe de knoppen

zich vormen in de tuin......

En verder voel ik tevredenheid

rust en kalmte,

dát doet het dus,

wanneer je het 'nieuws' laat

gaan, het allemaal niet meer

zo volgt,

terug naar de basis.

Dus nee ik mis niet

zoveel als de computer uitblijft,

ik weet sommige dingen niet,

en dat is helemaal goed,

de wereld draait toch wel verder.

Misschien bereid ik me onbewust

voor op de periode (en die komt

zeker weten) dat internet er

uit vliegt, dat connectie via

het www er niet zal zijn.

Geruststelling om te weten

dat de wereld ook dan

gewoon door zal gaan.

Ada

mandala: "Tevredenheid"

Zacht en Liefdevol zijn (en blijven)

 

Overspoeld worden

door woorden

door beelden

door vragen

door meningen....

Wat kunnen mijn woorden

nog toevoegen

aan het geweld van

de letters

geschreven door zovelen,

de meningen

geschreven door zovelen

de beelden gemaakt

vanuit alle hoeken,

gemanipuleerd of niet.

Wat is werkelijkheid?

wat is écht?

Je kunt er alleen maar

achter komen door naar

binnen te gaan,

door jezelf te vragen

wát gebeurt hier?

Wat raakt mij zo

en waarom?

Wat ik kan toevoegen

aan alles wat er gebeurt

in de wereld,

zijn de kleuren

van mijn potloden,

die eerlijk zijn,

zuiver zijn,

vormen die ontstaan,

vanuit een diep weten,

vanuit mijn kern

soms zomaar uit het niets.

Niet meer dan dat.

Zachtheid en Liefdevol zijn

ik probeer het mee te geven

door middel van mijn tekenen

door midden van de woorden

die ik erbij schrijf....

Blijf dichtbij jezelf

op deze hobbelige reis,

probeer zacht te zijn,

liefdevol te zijn

voor jezelf

en voor de ander.

Ik ben Licht,

ik ben Liefde

ik ben.......

Ik wens je een heerlijke dag

Ada

mandala : "Zacht en Liefdevol"

Met vallen en opstaan

 

In deze dagen

mag ik

een grote les gaan leren.

Nu druppelsgewijs

waarheden naar

buiten komen,

leugens ontmaskerd

worden, steeds

meer mensen gaan

zien hoe we

(ik zeg het netjes)

voor de gek

zijn gehouden.

In deze dagen

mag ik

een grote les gaan leren.

Want nu moet ik

gaan laveren

tussen verzachting

vergeving

begrip tonen,

terwijl ik wél

heel boos ben

wél nare gevoelens

heb over wat de

mensheid is aangedaan

en nog steeds wordt

aangedaan.

Ik zal de boosheid

en nare gevoelens

een plek moeten geven

maar wanneer ik weer

de berichten hoor

over het plotseling

overgaan van mensen,

de ernstige ziektes die

zomaar vanuit het niets

de kop opsteken,

mensen die zomaar ineens

'niet goed' worden

ongelukken veroorzaken

van de trap vallen.....

Ja, dan vallen er hier

soms hele harde

woorden naar degenen

die het allemaal wisten.

Om daarna tóch weer

de verzachting op te

zoeken, omdat

we allemaal onze

weg hebben gekozen.

Die zullen we moeten

uitlopen, met soms

hele bijzondere gevolgen.

Dus ja, in deze dagen

terwijl er steeds meer

openbaar wordt,

mag ik een

grote levensles

leren, hoe ik dat zal doen?

Ik denk met vallen

en opstaan.

Zo zijn we tenslotte

allemaal groot geworden.

Met vallen en

opstaan.

Want weet je wel......

 

Want weet je wel

dat we met zovelen zijn,

die het soms even niet weten,

die de waanzin van

het moment doorzien

die soms even wankelen

die het hoofd buigen

en warme tranen huilen

die laten gaan wat ooit was

die nu op eigen kracht een weg

aan het zoeken zijn.

Want weet je wel

dat we met zovelen zijn

die juist nu de 'kleine' dingen zo waarderen

die juist nu elkaar vasthouden

om overeind te blijven

die juist nu door de zeepbellen heen prikken

die juist nu gaan inzien dat het anders moet

die juist nu de schouders er onder zetten

voor de grote verandering.

Want weet je wel

dat we met zovelen zijn

die de zon laten schijnen voor anderen

die het Licht neerzetten,

ieder op een eigen wijze

die klaar zijn met de oude systemen

die bereidt zijn het vroegere los te laten

en te beginnen met het nieuwe.

Want weet je wel dan

we met zovelen zijn,

waarschijnlijk meer dat dan je denkt!

Laat die wetenschap je dragen!

Ada

Menselijk instinct

 

Zijn we écht zover van

ons menselijk instinct afgedreven?

Zijn we écht vergeten hoe het

voelt als een bewering niet klopt

of wanneer je voorgelogen wordt!

Of wanneer iemand met sprankeling

een echte waarheid laat zien?

Zijn we met elkaar écht

zo ver van ons menselijk instinct afgedreven?

Wanneer je nekharen overeind gaan staan,

wanneer je misselijk wordt bij

het lezen van woorden

of iets hoort waar je hart een sprong van maakt.

Zijn we het écht vergeten?

Dat we over een prachtig

menselijk instinct beschikken?

Ik in ieder geval niet,

ik vertrouw er blindelings op.

Mijn gevoel heeft me nooit in

de steek gelaten.

Ook al verklaarde zovelen

me voor gek, lieten ze me vallen,

maakten ze me belachelijk

ik blijf achter mezelf staan.

Niet altijd gemakkelijk

maar mezelf verloochenen, nee.

Wanneer dieren onraad voelen

kun je het zien,

ze worden onrustig,

ze nemen elkaar

mee op sleeptouw,

wil er één écht niet mee,

blijft ie achter, zonder pardon.

Er wordt door de groep voor

overleving gezorgd.

Zo gebeurt het nu ook,

zoveel mensen die wachten op de anderen

of ze willen volgen,

ze blijven roepen,

omdat ze onraad voelen,

omdat ze wéten

dat het niet goed is wat gebeurd.

Als we blijven in de 'oude wereld'

waar leugen en bedrog overheerst

waar angst gezaaid wordt.

En ja, de wegen zijn zich nu al aan

het scheiden, velen zullen achter blijven.

Zij voeden zich met angst, angst om

de waarheid onder ogen te zien,

en angst is, zoals ons de geschiedenis

heeft geleerd een hele slechte

raadgever.

Mijn vraag!

Luister naar je instinct,

luister naar je gevoel

durf daarop te vertrouwen,

kijk wat er om je heen gebeurt,

als je het dan écht niet snapt,

blijf je achter in je angst.

Dat is nou juist niet de bedoeling

want het zou samen moeten zijn,

maar toch, iedereen heeft

daarin een vrije keus.

Wij zijn al op pad gegaan,

samen met heel veel anderen,

die wel op hun instinct vertrouwen

en dat samen voelt goed,

gelijkgestemden,

omdat we het samen

zullen gaan klaren.

Ik wens je een heerlijke dag.

Ada

mandala: "Sprankeling"

Want durf je wel?

 

Want durf je wel?

Durf je?

Durf je écht

stil te zijn,

bij jezelf

naar binnen te kijken

om te zien wat er écht gaande is.

Durf je te écht

jezelf te realiseren dat na

deze periode de wereld er écht

anders uit zal zien.

Durf je écht

te zien dat onze maatschappij

verandering nodig had

dat het zo niet door kon gaan.

Durf je écht hierover na te denken?

Want merk je óók

dat de Zon meer kracht heeft en

de sterren helderder stralen dan ooit tevoren?

Merk je óók

dat de vogels hun eigen stem weer horen

jubelend de avond ingaan

en in de ochtend de eersten zijn die je wekken?

Merk je óók

dat Moeder Aarde zachtjes

zucht van Verlichting

ze blij is met de steun en kracht

van de talloze Lichtwerkers en -wezens

die om haar bekommerd zijn.

Weet je....

wat deze weg ook zal brengen,

het stond allemaal in de sterren geschreven

velen wisten en voelden het

en hebben de handen al

lang geleden ineengeslagen.

En de handen zullen ook ineengeslagen blijven

op het vervolg van deze weg,

want deze weg lopen we samen,

een ontdekkingsreis,

een reis op een onbekend pad,

waar de bestemming van bekend is,

een nieuwe Aarde!

Maar ......

durf jij écht naar jezelf te kijken?

Durf je het?

Ik wens je een heerlijke dag.

Ada

mandala: Kubus van Metatron

Zit je hoofd vol?

 

Want soms zit je er

gewoon even doorheen.

Weet je het niet meer.

Hoofd vol, hart ‘op slot’.

En toch……..

heb je kleurpotloden bij de hand?

Een stukje (print)papier?

Ga eens zitten, 2 voeten op de vloer.

Zoek een paar fijne kleuren uit.

Zoek het midden van je papier, zet een cirkel

kan gewoon met bijv een schoteltje.

En laat dan maar eens komen,

wat komen wil.

Je zult verbaasd zijn!

Laat t maar eens stromen!

En echt, binnen no time is

je hoofd leeg!

hier vind je heel veel tekenopzetten,

je kunt gelijk aan de slag