Zoveel wat ons is onthouden.
Door zoveel generaties heen.
Er werd ons afgeleerd om voor onszelf te zorgen.
Bijna alles werd uit handen genomen.
zó gemakkelijk
niet meer zelf hoeven na te denken
over het leven, over hóé te overleven.
De overdaad van 'het teveel'
de weldaad van 'het brein stopzetten'
het heerlijk meegaan in de roes
van het leven van alledag.
Gelukkig
enkelen wisten wél de kennis vast te
houden om voor zichzelf te zorgen
overdachte keuzes te maken,
ruggen recht te houden
ondanks alle hoon en uitsluiting.
Nu mag de 'oude kennis' weer
in volle glorie hersteld worden,
nee móét hersteld worden,
zodat mensen kans zullen gaan
krijgen om te leren
wat tevredenheid en
dankbaarheid ook alweer inhouden.
En wat is ons aangeleerd door
de jaren weer los te gaan laten
en werkelijk weer durven vertrouwen
op het eigen instinct.
Een lange weg, ja misschien wel
voor sommigen,
maar gelukkig zijn er mensen
die de oude
kennis nog in zich dragen,
daar ook naar leven,
zij zullen de weg laten zien.
Maar zal je bereid moeten
zijn om dat wat je aangeleerd
is los te laten.
Zodat je kunt bloeien en zijn
zoals ooit de bedoeling is
geweest voor de mensheid.
Ik wens je een heerlijke dag
Ada
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.