Hier in het Hoge Noorden......

In de vroege zonnestralen, terwijl de vogels om me heen vliegen geniet ik hier, in ons Zweedse thuis, van onze laatste ochtend van de zomer 2018. Een paar weken hebben we genoten, veel gedwaald door het bos, tot laat in de avond buiten gezeten (nog nooit eerder gebeurd, kon nu door afwezigheid van muggen), en veel kunnen genieten van de heerlijke zon. Hier is nog de intense stilte die er ook geweest moet zijn toen de wereld geschapen werd. Geen monotone geluiden op de achtergrond, maar intens stil. Ieder klein vogeltje wat in de bomen vliegt maakt een kabaal van jewelste. De eekhoorn die door de bomen vliegt, klinkt als een olifant. En nee, er werd dit keer geen eland gespot, ze hebben zich dit jaar heel goed verstopt.

Ha het zal weer wennen zijn in Nederland, waar áltijd geluid is. Het geluid van de auto's die ergens in de verte rijden, het geluid uit de stallen van de omwonende boeren......het hoort bij het leven in Nederland. Zojuist heb ik nog tot in de diepte van mijn longen de geur van het Zweedse bos opgesnoven, een geur niet te beschrijven, maar zó herkenbaar. Dág Zweden.

De tassen worden straks weer ingepakt, het huis krijgt nog een laatste poetsbeurt en dan rijden we straks weer naar Nederland. Waar ook weer op ons wordt gewacht. Gisteren sprak ik de kleinkindjes even, en dan is het duidelijk.…...mmm mijn Oma-hart wint het van het Zweden-hart.

Mooie inzichten mocht ik hier krijgen, terwijl het zo stil was om ons heen. Terug naar huis met mooie 'bagage', om uit te gaan werken. Met de herfst en winter voor de deur zal er weer volop tijd zijn om er mee aan de slag te gaan. 

Eerst huiswaarts keren, morgen de gevallen appels oprapen, de wasjes, het gras maaien, de tassen uitpakken...…..en dan 3 kinderen in mijn  armen sluiten...…..die, dat weet ik nu al, zullen solliciteren voor een logeerpartij! En dan zijn we weer helemaal thuis in Nederland...….en het huis in Zweden wacht geduldig op de volgende komst van ons.

Ik wens je een heerlijke dag.