Dag Mandalaliefhebbers welkom op mijn blog! Mijn naam is Ada Bouman, en één van mijn grote passies is mandalatekenen. Graag zou ik ‘de hele wereld’ willen laten weten wat een prachtige processen (rust, ontspanning en ont-wikkeling) er zich in mensen kunnen voltrekken wanneer ze aan de slag gaan met het tekenen van deze, vaak geometrische, vormen. Ik wens je veel kijkplezier én vooral veel inspiratie!
woensdag 27 juni 2018
Onze tuin, omgetoverd tot kraamkamer
Al weken konden we ons tuinhuisje bijna niet meer gebruiken. Hooguit om de plantenstekken wat water te geven, maar zelfs dan begon het piepkleine winterkoninkje al tegen te sputteren. Er was in het vogelhuisje wat ik daar ooit had opgehangen, een nest gemaakt, door de familie winterkoning. Heerlijk uit de zon, uit de wind en ook niet onbelangrijk vooral uit de regen.
Och dat kleine vogeltje met zijn grootse geluid, wat was de familie druk (ik weet niet of pap en mam beiden voeren). Vorige week, jawel daar kwamen ze tevoorschijn met hun kopjes. Heel voorzichtig een foto gemaakt, om vooral niets van het familiegeluk te verstoren.
Gistermiddag, ik was heerlijk buiten aan het tekenen, en tjonge wat een lawaai en wat een gepiep. Dankbaar, ze lieten me getuige zijn van hun eerste vlucht, en hun eerste kennismaking met de grote (boze) wereld. Ik telde er 4, wat een gekrioel, wat een geluid...….zo ontroerend toen de eerste zijn eerste echte vlucht maakte naar een enorm hoge conifeer...….de rest volgde gestaag. Ik durfde echt geen foto's te maken, zo bang dat ze verstoord werden in hun vliegdoop.
Na een uurtje was het rustig, en af en toe verscheen er nog wel één, maar ze hadden ontdekt dat ze konden vliegen, en wauw dan wil je meer tenslotte.
Later die middag hing 'mijn vriend' de buizerd boven de tuin, met zijn schelle roep (ik had hem al een tijdje gemist, was al bang dat ie verhuisd was), maar nee, ook die wilde laten zien dat ie voor nageslacht had gezorgd. Na een tijdje turen in de lucht zag ik 7 van die enorme vogels...…...maar ik weet niet of dit allemaal zijn kinderen waren hoor, misschien ook buurkinderen vanuit een naburig bos. Maar wat een imposant gezicht, 7 van de grote vogels, en ze scheerden zo dicht over de tuin dat ik de kleuren van de vleugels kon zien. Tja en dat ze dan zo laag vliegen...…..ze hadden misschien ook wel de kleine jonkies van de winterkoning gezien.
Kortom......onze tuin was gistermiddag voor een poosje omgetoverd tot kraamkamer. En zo leuk dat ik thuis was, juist die middag de tijd had om buiten te tekenen.....nu blijf ik natuurlijk wel luisteren naar de hoge trillers van de winterkoning...….en de kleine prinsjes en prinsesjes...
Ik wens je een heerlijke woensdag.
bovenstaande mandala is een Keizerinnenkroon
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ach, wat leuk om dat allemaal te zien. Hoop dat ze gelukkig de wijde wereld in gaan. Maar ja de grote vogels lusten ze graag... daar moet ik niet aan denken, maar ik heb het soms wel gezien. Zo zielig voor paps en mans die hun kindertjes daar niet tegen kunnen beschermen.
BeantwoordenVerwijderenWist trouwens niet dat winterkoninkjes in een nestkastje nestelen.
Normaal maken ze bolvormige nestjes, maar misschien een beetje lui beestje die voor kant en klaar ging :-)