Het inzicht
Na een tijdje zie je het subtiele
verschil tussen het vast houden
van een hand en het aan een ketting
leggen van de Ziel.
En je leert, dat liefde niet betekent,
leunen op iemand
en dat gezelschap niet betekent
geborgenheid en je begint te
begrijpen dat kussen geen contracten
zijn en cadeaus geen beloften.
En je begint je nederlagen te
accepteren terwijl je je ogen open
en je hoofd hoog houdt
met de waardigheid van een man of vrouw
en niet met het verdriet van een kind.
En je leert je wegen te bouwen op vandaag
omdat de grond van morgen
te onstabiel is om te plannen
en toekomstdromen spatten halverwege
vaak als zeepbellen uit elkaar.
Na een tijdje leer je
dat zelfs het zonlicht brandt
als je teveel krijgt.
Dus plant je eigen tuin
en omkleed je eigen ziel
in plaats dat je wacht op iemand
die je bloemen komt brengen.
En je leert dat je alles kan doorstaan
dat je werkelijk sterk bent,
dat je waardevol bent,
en je leert en leert,
en je leert.....
telkens als je loslaat...…
leer je.
schrijver onbekend
Mooi gedicht Ada, maar loslaten is zoooo moeilijk. Moet het voortdurend, maar steeds wel met moeite.
BeantwoordenVerwijderenEn als iemand mij bloemen komt brengen??? Nou die blijft van harte welkom hoor :-)