Mét zonder jas

Zomaar een kleine herfstmandala.

Omdat, ondanks de zonnestralen hier in Twente het toch écht herfst begint te worden. De draadjes in de lucht, waar de zon zo prachtig op schijnt, de hortensia, die loom, zwaar en bruinig begint te worden. De laatste bramen waar af en toe nog een merel zich te goed aan doet. De meesjes die zich laten horen, steeds dichter bij het huis komen.

De temperatuur laat eigenlijk iets anders voelen, die doet zich voor als lente, maar nee de natuur laat zich niet foppen. De blaadjes van de bomen zijn klaar met deze zomer, kleuren bruin/geel, en enkelen laten zich op de zachte windvlagen mee naar beneden dwarrelen, om te rusten op het gras. Ik zou zeggen na deze zomer krijgen ze een welverdiende rust. Ze hebben ons zo veel heerlijke schaduw geschonken, de vogels een veilige broedplek gegeven, ze mogen uitrusten van het harde werken aan de bomen.

Dus ja, ondanks dat mensen toch weer tevoorschijn komen mét zonder jas, of korte broek, het wordt herfst. En voor wie tijd heeft vandaag, geniet van de zonnestralen.

Ik wens je een heerlijke dag.