Iedere donderdagmorgen sta ik in alle vroegte op (voor 6 uur) om snel naar de kleinkinderen te reizen, die ik donderdags 'onder mijn hoede heb'. Wakker maken, bijkletsen, aankleden, nog meer bijkletsen.
Ondertussen.... oma ik kan mijn sokken niet vinden enz enz. En dat alles in drievoud, en ik kan zeggen er wordt wat bij-gekletst, en dan het liefst alle3 tegelijkertijd, door elkaar heen. Mijn oren zijn altijd snel wakker die morgens.
Samen met elkaar ontbijten, tanden poetsen, motiveren voor plas, jas en schoenen. Hup in de auto, en dan naar school. Ondertussen staan de monden niet stil....er wordt gezongen onderweg of juist helemaal niet, bij school de tassen pakken......en wie mag het eerst?? Dus ja, ook discussies oplossen.
Totdat 'de Benjamin' een grote groep vogels ziet (kauwen denk ik) en roept.....oma....kijk de vogels zijn ook al wakker! Daarbij hard zwaaiend en roepend, goedemorgen vogels!!!! Mensen om ons heen grinniken, zo heerlijk dit.
We fantaseren even verder hoe het zou zijn met vleugels, we zouden naar de zon vliegen of juist naar de sneeuw, en zo lopen we naar school! En begint hun schooldag.
'Mijn' bloemenkind. Omdat hij altijd deze dingen ziet, bijvoorbeeld in de zomer op het stoepje staat en roept, hallo bloemen hier ben ik weer. Is het niet geweldig en hartverwarmend, ik hoop dat hij het vasthoudt......
Zo zijn dus vaak mijn donderdagmorgens, gevuld met kinderstemmen, gezelligheid, bijkletsen, discussies in goede banen leiden, en genieten, vooral heel veel genieten.
Nee, ik heb geen mandala met kauwen, maar wel één met zwaluwen, ook vogels, die ook door dit kleine mannetje gezien worden....
ik wens je nog een heerlijke dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.