Kerstavond 2018

Terwijl de kaarsen hier in huis branden, de lichtjes in de kerstboom ontstoken zijn...…….denk ik aan het verhaal wat lang geleden geschreven werd.

Moeder Maria, haar kind.....zoveel gezichten kregen ze via de schilderingen, via allerlei afbeeldingen, zoveel verhalen werden er door de eeuwen heen over hun verteld. Wat is er overgebleven van het kernverhaal? Wij zullen het nooit weten, is het een legende? Een sage? Een echt verhaal? Is het écht allemaal zo geschied zoals in de boeken geschreven is?

Wat wel tot de werkelijkheid behoort (in mijn beleving), is de liefdevolle band tussen mensen,  en iedereen die 'boven' is, dat ze voor eeuwig met elkaar verbonden zijn,  hier op Aarde, en daar in de Hoge Hemel. Terwijl mensen voelen, écht voelen dat de sluier tussen de werelden dunner aan het worden is, krijgt het Kerstverhaal zoals wij het hier in het Westen verteld wordt een steeds diepere betekenis.

De verbinding tussen mensen, die nooit verbroken zal worden, ook niet wanneer mensen overgaan naar een andere wereld, het geeft zoveel hoop! Zelf heb ik altijd geloofd dat mensen elkaar in een andere wereld weer gaan ontmoeten. Aan het sterfbed van mijn vader, heeft ie er zelf over verteld. Tóén was dit onderwerp nog helemaal taboe, daar werd helemaal niet over gesproken. Maar daar zittend aan het bed van mijn vader, onze handen ineen, wist ik precies wat hij bedoelde, toen hij vertelde dat iedereen daar op hem wachtte. Ik werd en wordt daar zo blij van, van dat volle vertrouwen. En nog steeds zijn er de signalen die ik krijg van hem, ik weet gewoon dat hij, én mijn moeder nog steeds met me mee wandelt. De sluier is zo dun geworden.

Het Kerstverhaal, een verhaal van zoveel Liefde, Licht en Hoop......wij mensen mogen het vieren, de geboorte van het kindje Jezus. Wat is er van waar? Wat is een legende? Doet het ertoe? Is de boodschap die geschreven is, niet voldoende? Met elkaar leven, in Liefde en Licht. Elkaar de onvoorwaardelijke liefde gevend. Elkaar steunen daar waar nodig. Dat geeft zo veel hoop. Op de toekomst, die aanstaande is. Mensen die de vrede zoeken bij en met elkaar. Die oorlogen willen verwijderen van deze Aarde, verder gaan met elkaar, hand in hand, samen. Bouwend aan de Hemel op Aarde, ik denk dat dat de boodschap van het Kerstfeest is.

Mijn hart gaat uit de vele mensen die iemand moeten missen in dit leven, iemand die hun zo dierbaar is. Deze dagen 'alleen' in gaan. Zonder de vertrouwende geliefde...…. Voor jullie brandt er hier al urenlang een prachtige rode kerstkaars, opdat jullie toch de liefde kunnen voelen van jullie geliefde, die is overgegaan, zelfs door de sluier heen.

Ik wens iedereen vanuit het diepst van mijn hart een Vredig, Liefdevol én Hoopvol Kerstfeest.
Heel veel liefs van mij!