Ja hoe kan het ook anders, wanneer dan eindelijk de herfst een heel klein beetje losbarst, dat er dan een tekening verschijnt, in herfstkleuren. Terwijl ik hier aan mijn tekentafel zat, hoorde ik zelfs binnen de bladeren ritselen, zo droog zijn ze. Het bos, hier tegen de achtertuin aan, heeft de meest prachtige kleurscharkeringen. Ik vind altijd dat de natuur in de herfst kleuren tovert.
Weet je, ik zie dan in gedachten in de donkere nacht, allemaal kabouters met potjes verf de bomen inklimmen, om de bladeren te kleuren......en terwijl ze dan in de morgen zuchtend hun huisjes weer ingaan, vallen de bladeren door de zwaarte van de verf naar beneden. Of zou het toch anders gaan??
In ieder geval is het dan nu eindelijk zover, hier zijn hele stukken bos óf oranje/bruin of zijn de bomen al kaal aan het worden. En met die kleuren vanuit het bos weerkaatsend op de tekentafel kwam deze kleine tekening te voorschijn. Gewoon in het midden beginnen en maar laten komen wat komen wil. Zalig om te doen. Met een klein dun zwart stiftje en wat kleuren oranje, rood en bruin. Meer niet. En nu......ligt er een zachtroze mandala op tafel, een heel andere kleur, dat wel, maar oh wat een zachtheid komt ervan af. Die laat ik weer zien, als ie helemaal af is.
Ik wens je nog een fijne donderdag
Leuk verhaaltje over de kabouters...hihi.....en mooie herfstmandala ook.
BeantwoordenVerwijderen