Wiebelweer....

Oh herken je dit? Het gevoel van er klopt iets niet? Het voelt zo tegenstrijdig?
Terwijl ik in de tuin aan t werk ben (toch maar weer onkruid trekken tussen de hortensia’s) , kijkt er gezellig een zonnebloem vanuit de tuin van de buurvrouw mee…….half oktober………..liever even niet in de zon aan t werk, toch maar eerst in de

schaduw werken…..puf het is zó warm in de zon! Ik noem dit in gedachten altijd 'wiebelweer'....

Het is niet te geloven deze zomerse herfstdagen……geloof me maar dat ik er heus wel van geniet, maar ik was juist al helemaal op de herfst ingesteld. Mijn teennagels waar in de zomer altijd een donkere paarse kleur op zit……..ik heb het er weken geleden af gehaald….omdat, dacht ik, buiten lopen op blote voeten, oh dat is voorbij. Nou gister liep ik hier heerlijk op blote pootjes op het terras hoor. De topjes, korte broeken en slippers, het kan allemaal weer uit de kast, en zo gekleed fietsen hier de mensen ook voorbij.

Dus ja, ik geniet er echt wel van, maar mijn gevoel wil wat anders……..kaarsen, knapperend houtvuur, gierende storm, kletterende regen tegen t raam……en ik wil intussen ook aan de slag met het tekenen van kersttaferelen……maar ik wil daar wel een bepaald gevoel bij hebben. Maar zolang de zonnebloem van de buurvrouw nog steeds haar koppie naar de zon draait, blijft het zomerse gevoel. Zó fijn voor iedereen die nu herfstvakantie heeft……..terwijl ik stiekem, voor mezelf, hoop dat nu de herfst toch wel echt mag beginnen. Kan ik met die kersttaferelen beginnen……

Ik wens je een heerlijke herfstdag…..of moet ik zeggen zomerse herfstdag……..