Glimp van Licht

Want hoe?

Hoe?

Hoe kan ik blijven schrijven

over het goede wat er

wél om ons heen is,

terwijl het donkere maar

als een razende tekeer

blijft gaan?

Terwijl ik zie dat zoveel

mensen helemaal niet

in de gaten hebben dat

er zoveel duisternis om

hun heen is,

soms zelfs ín hun wezen is.

Hoe kan ik blijven

schrijven over het Licht,

over het goede,

het lieve,

het zachte,

het aardige?

Ik vind het een hele

grote uitdaging in deze

tijd, ook omdat ik zelf

zo op moet blijven letten

om niet meegezogen te

worden in de donkerte

die mensen soms

(vaak onbewust)

voor je uitstrooien.

Zelf probeer ik iedere

glimp van Licht die ik

voel en ook zie

in mezelf op te verankeren

als baken, als houvast.

Want juist in deze dagen

die eigenlijk gevuld zouden

moeten zijn met zuiver Licht

zie ik steeds meer de waanzin

van het duister rondgrijpen.

Want hoe?

Hoe?

Door toch te blijven

proberen steeds het

Lichte, het goede,

het aardige, het zachte

hier op deze plek te

blijven beschrijven.

Als is het maar voor 1

iemand die mijn woorden

voelt, die het even als

houvast kan gebruiken.

Want iedere dag,

ieder moment

is anders, wordt

anders gevoeld,

én daar zit iedere

dag weer een nieuwe kans

van Leven in.