Grassprietjes

Zelfs nu, in september, kun je af en toe nog heerlijk met blote voeten over het gras lopen. Niet in de vroege ochtend, want dan is het dauwtrappen (ook heerlijk, maar voor mij nú een beetje te veel van het goede). Maar de dauw laat  wel prachtige waterparels zien, die in het eerste zonlicht alle kleuren van de regenboog laten zien. Waterparels hangend aan grassprietjes.....

Weet je wat ik ooit las over grassprietjes?

"Weet je dat er bij ieder grassprietje een Elfje staat die zegt 'groei - groei - groei'.
zodat de sprietjes een aansporing krijgen om flink hun best te doen om hun kopjes richting de zon te doen steken".

Ik vind dat zo aandoenlijk! Zo'n lieflijk idee. Gras...….het is overal. En hoe sterk moet het niet zijn? Terwijl de zon deze zomer onverbiddelijk bleef schijnen, en het gras overal steeds geler en geler werd, is het nu weer groen geworden. De weilanden staan weer vol mals gras. De tuinen kleuren weer groen, de grasmaaiers hoor je in de avonduren weer veelvuldig rondgaan, en ja zelfs tussen stenen en tegels wurmen zich de sprietjes weer omhoog. En ik zie dan in gedachten dat kleine Elfjes ze aansporen tot groei...….tjonge wat hebben ze hard gewerkt de laatste weken, die kleine natuurwezens.....dank jullie wel, Elfjes, namens alle grasliefhebbers. 

De mandala die ik tekende is een ode aan deze kleine, bijna onzichtbare wezentjes......